متاورس یک چاقوی دو لبه است. چاقوی دو لبه بدون دسته که میتواند دست صاحبش را هم ببرد.
با همه جذابیتها و فرصتهایی که زندگی در دنیای مجازی ممکن است در پیش داشته باشد و حتی تعاملات انسانها را افزایش دهد و آموزش را گسترش دهد و افراد کم توان را وارد جامعه کند و تجربیاتی که بدست آوردنش برای هر کسی به راحتی ممکن نیست را فراهم آورد و ... که واقعا هم مفید و شگفت آور هستند، اما در ذات خود خطراتی را هم به دنبال دارد که از مهمترین آنها میتوان به کم تحرکی بشر، ضعیفتر شدن توانایی های مبتنی بر هوش اجتماعی و حتی EQ و مهارتهای تعاملی، گستاختر شدن و رفع موانع محدود کننده حفظ حریمهای دیگران به دلیل هویتهای جعلی و ... و حتی دور شدن از طبیعت و محیط زیست و ضعیف شدن کانونهای خانوادگی و اجتماعی را نام برد
شاید برای افرادی از نوع بشر که در آینده در کرات دیگر ساکن خواهند شد تجربه حضور در کنار آبشارهای پر آب و محیطهای سرسبز جنگلی خوشایند باشد ولی برای ما که روی زمین حضور داریم جایگزین شدن تجربه واقعی با یک تجربه مجازی با بسیاری از خصلتهای طبیعی ما منافات دارد قطعا آسیبهای اجتماعی و فردی آن تاثیرات منفی بزرگتری را بر روی روحیات، خلقیات و روان ما ایجاد خواهد کرد.
البته همه اینها در استفاده طولانی مدت از این ابزار ور سالهای آتی ممکن است پیش بیاید و اصلا ربطی به امروز ما ندارد.
داریم از فردا روزی حرف میزنیم که به این ابزارها عادت کرده ایم و همه اتفاقات زندگی روزمره ما حتی کارکردنمان نیز در این محیطهای مجازی صورت میگیرد و حقوقهایمان هم با ارزهای دیجیتال رایج آن محیطها پرداخت میشود.
خلاصه آنکه شاید بد نباشد از حالا به فکر راه حلهای برای فردا روزی باشیم که این ابزارها گسترش و عمومیت بیشتری یافته اند. چون رویارویی با آن آینده گریز ناپذیر است
به قول معروف دیر و زود دارد و لی سوخت و سوز ندارد
آینده ای که پیش روی ماست و بسیاری از روابط سازمانی و اجتماعی و خانوادگی و حتی اصول معماری سازمانی را تحت تاثیر قرار خواهد داد
دولتها نه تنها الکترونیکی بلکه حتی مجازی شده اند.
خیلی دور نیست
همانطور که 20 سال پیش اینترنت در ایران موضوعی لوکس و دور بود و امروزه قطع شدنش موجب بیکاری و مشکلات معیشتی است.
#کسب_و_کار
t.me/AlirezaMojahedi
AlirezaMojahedi.com
By: Alireza Mojahedi via eBiz
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر