کدام بهتر است؟ VPS یا VDS؟
اصطلاحی که کمی تغییر داشته است. احتمالا همه کسانی که وب سایتی داشته اند یا از دور از کنارش رد شده اند با اصطلاح میزبانی وب و هاستینگ (Hosting) آشنا هستند یا به گوششان خورده است.
یک کامپیوتر متصل به اینترنت که وقتی فایلهای چند سایت را روی آن در پوشه های متعدد درج میکنیم، همه سایتها از یک منبع سخت افزاری مشترک استفاده میکنند.
لذا اگر سایتی سرش شلوغ بشود بقیه ساتها با کمبود منبع (یعنی پردازشگر و حافظه و هارد و حتی ترافیک) مواجه خواهند شد.
در مقابل راه حل این بود که کلا به هر مشتری یک کامپیوتر اختصاص داده شود. به عبارتی کامپیوتر اختصاصی که به آن کامپیوترها سرور گفته میشود.
خیلی خوب شد. ولی متاسفانه خیلی گرون در میاد.
تکنولوژی مجازی سازی برمیگرده تقریبا به سال 1970 (یک سال قبل از تولد من) و حتی قبل از تولد اینترنت! که آی بی ام دنبال این بود که چطوری منابع MainFrame ها رو تقسیم کنه
ولی ماشینهای مجازی ساز تقریبا از 2001 در اختیار قرار گرفتند که کمک کردند منابع یک کامپیوتر را طوری به تقسیم کنیم که هر کدام به مانند یک کامپیوتر اختصاصی رفتار کنند. یعنی مثلا 10 درصد سی پی یو و هارد و رم را به یک وب سایت و 20 درصد را به یک وب سایت دیگر و 7 تا 10 درصد دیگر را به مثلا 7 تا سایت دیگر تقسیم کنیم طوری که اگر یکی از آنها به سی پی یو بیشتری نیاز داشت، فقط به منابع خودش محدود باشد و دیگران تحت تاثیر قرار نگیرند.
با به وجود آمدن تکنولوژی ابری، امکان به اشتراک گذاری منابع سخت افزاری بر حسب ضرورت فراهم شد.
دقیقا مثالی که همیشه میزنم مثال لوله کشی گاز یا آب به جای فروش آب در ظرف است. این بار به ازای هر لیتری که هر کسی مصرف کند پولش را میپردازد. در رایانش ابری هم هر کسی به میزانی که مصرف میکند پول میپردازد.
در تعریفی که از VPS در مقابل VDS میشود هر دو دقیقا مشابه هم هستند با این تفاوت که که در VPS پردازنده ها به اشتراک گذاشته میشوند. به عبارتی میتوان یک پردازنده را که دیگر بهش میگیم VCpu (به جای CPU چون به بلاکهای اختصاصی تقسیم شده است و از نظر فیزیکی فقط یک سی پی یو است ولی در عمل مانند چند سی پی یو اختصاصی رفتار میکند) با چند نفر به اشتراک گذاشت
برای همین هم VPS ها ارزانتر از VDS ها (تقریبا نزدیک به نصف قیمت) هستند. برای تشخیص این موضوع اغلب از عبارت Cloud VPS استفاده میکنند که اشاره به همین دارد. غیر کلادی ها در اصل VDS هستند.
ما در eBiziner الان سرورهای مجازی که برای فروش آماده کرده ایم همگی VDS هستند. ولی قصد داریم به منظور رقابتی تر شدن، به زودی زود (شاید یک هفته بعد) VPS را هم کنار VDS عرضه کنیم.
#کسب_و_کار
t.me/AlirezaMojahedi
AlirezaMojahedi.com
By: Alireza Mojahedi via eBiz
گاه نوشته ها و نیز بازنشر خودکار از کانال تلگرامی @AlirezaMojahedi تجارت الکترونیکی
کسب و کار اینترنتی، مدیریت کسب و کار و رهبری
۱۴۰۲/۱۱/۱۱
eBiz's Post
۱۴۰۲/۱۱/۰۶
eBiz's Post
چند نکته درباره پرسشگری در پیامرسانها و شبکههای اجتماعی
اگه سوالی داری و از کسی سوالت رو میپرسی، به نظرم رعایت یک سری اصول اولیه میتونه احتمال اینکه به جواب برسی رو بیشتر کنه.
اول، طبیعتاً سلام کن. خودت رو در حد دو جمله معرفی کن (اگه از قبل طرف مقابل نمیشناسدتون)، بعد موضوع رو توضیح بده و سوالت رو بپرس. دیگه «اجازه دارم یه سوال بپرسم» و «میتونم چند دقیقه وقتتون رو بگیرم» نداره. ازدواج که نمیخواهید بکنید. سوالت رو بپرس. طرف مقابل هم یا جواب میده یا نمیده. یا بلد هست یا نیست. یا جواب درست میده یا غلط!
ضمناً، ترجیحاً «یک خط یه خط پیام» هم نده. یعنی هی هر جمله که مینویسی یه Enter و Send نزن. اگه واقعاً سوالت مهمه، وقت بگذار، توی Notepad یا Word اول تایپ کن. یک بار بخونش که غلط املایی نداشته باشه.
اگه قراره سوالت رو از آدمهای مغزمشکلداری مثل من که به نیمفاصله هم حساس هستن بپرسی، حتماً نیمفاصله رو هم رعایت کن و از میباشد و نمیباشد هم استفاده نکن!
یه متن تمیز، مرتب، بدون حاشیه رفتن، با دادههای لازم برای نظر دادن، آماده کن و بفرست. بین پاراگرافها هم یک خط فاصله خالی اگه بزنی که قابلیت خوندنش بالاتر میره.
ضمناً، آسمون ریسمون هم نباف. سوال کلی هم نپرس!
مثلاً دیروز یکی پیام داده: سلام. آقا طالبی، من دیروز توی اینستا با شما آشنا شدم. خیلی خوشحالم که با شما ارتباط دارم. میخوام بدونم به نظرتون من برم دانشگاه یا برم شرکت ... مشغول به کار بشم؟
حالا جواب من باید چی باشه؟ من اصلا شما رو میشناسم؟ توانمندی و استعدادها و علایق شما رو میدونم؟ شرایط شما رو میدونم؟ بعد، کدوم دانشگاه؟ آزاد تورقوزآباد یا مثلاً چه میدونم، صنعتی اصفهان؟ اون وقت شما اگه تبریزی باشی، اصفهان برات خوبه؟ و ... اصلاً من مشاور شغلی یا تحصیلی هستم مگه؟
یا مثلاً اون روز یکی پیام داده: به نظرتون استارتاپ خوبه؟
حالا بدون سلام و علیک و اینکه نه آی دی داره، نه عکس پروفایل داره، نه بایو داره، نه من میدونم تو کی هستی، اینها اصلا هیچ. اصلاً مهم نیست. ولی الان واقعاً من چه جوابی باید به این بدم؟ استارتاپ خوبه؟ بده؟ برای کی؟ کجا؟ اصلا تعریف استارتآپ میدونی چی هست؟
میخوام بگم اگه دقیق و To The Point و از آدم درست و مرتبط یا Right Person نپرسید، یا نمیتونه جواب بده، یا اگه جواب بده هم پاسخش هیچ ارزشی نداره.
حالا من چند سال پیش یه فایل صوتی منتشر کردم با این مشخصات:
آداب پرسشگری، اگر در ابزارهای ارتباطی و شبکههای اجتماعی سوالِ کاری و حرفهای از کسی می خواهیم بپرسیم چه مواردی را رعایت کنیم؟ بعلاوه اهمیت پیژامه و زیرپیراهن در کسب و کار شما!
اینجا بشنوید:
https://t.me/kar_kasb/3830
برای دوستات هم بفرست، بشنون. این متن رو هم برای هر کی که سوال اشتباه میپرسه یا سوال درست رو از آدم اشتباه میپرسه بفرست!
کار و کسب دیجیتال، عادل طالبی
@kar_kasb
By: Alireza Mojahedi via eBiz
اگه سوالی داری و از کسی سوالت رو میپرسی، به نظرم رعایت یک سری اصول اولیه میتونه احتمال اینکه به جواب برسی رو بیشتر کنه.
اول، طبیعتاً سلام کن. خودت رو در حد دو جمله معرفی کن (اگه از قبل طرف مقابل نمیشناسدتون)، بعد موضوع رو توضیح بده و سوالت رو بپرس. دیگه «اجازه دارم یه سوال بپرسم» و «میتونم چند دقیقه وقتتون رو بگیرم» نداره. ازدواج که نمیخواهید بکنید. سوالت رو بپرس. طرف مقابل هم یا جواب میده یا نمیده. یا بلد هست یا نیست. یا جواب درست میده یا غلط!
ضمناً، ترجیحاً «یک خط یه خط پیام» هم نده. یعنی هی هر جمله که مینویسی یه Enter و Send نزن. اگه واقعاً سوالت مهمه، وقت بگذار، توی Notepad یا Word اول تایپ کن. یک بار بخونش که غلط املایی نداشته باشه.
اگه قراره سوالت رو از آدمهای مغزمشکلداری مثل من که به نیمفاصله هم حساس هستن بپرسی، حتماً نیمفاصله رو هم رعایت کن و از میباشد و نمیباشد هم استفاده نکن!
یه متن تمیز، مرتب، بدون حاشیه رفتن، با دادههای لازم برای نظر دادن، آماده کن و بفرست. بین پاراگرافها هم یک خط فاصله خالی اگه بزنی که قابلیت خوندنش بالاتر میره.
ضمناً، آسمون ریسمون هم نباف. سوال کلی هم نپرس!
مثلاً دیروز یکی پیام داده: سلام. آقا طالبی، من دیروز توی اینستا با شما آشنا شدم. خیلی خوشحالم که با شما ارتباط دارم. میخوام بدونم به نظرتون من برم دانشگاه یا برم شرکت ... مشغول به کار بشم؟
حالا جواب من باید چی باشه؟ من اصلا شما رو میشناسم؟ توانمندی و استعدادها و علایق شما رو میدونم؟ شرایط شما رو میدونم؟ بعد، کدوم دانشگاه؟ آزاد تورقوزآباد یا مثلاً چه میدونم، صنعتی اصفهان؟ اون وقت شما اگه تبریزی باشی، اصفهان برات خوبه؟ و ... اصلاً من مشاور شغلی یا تحصیلی هستم مگه؟
یا مثلاً اون روز یکی پیام داده: به نظرتون استارتاپ خوبه؟
حالا بدون سلام و علیک و اینکه نه آی دی داره، نه عکس پروفایل داره، نه بایو داره، نه من میدونم تو کی هستی، اینها اصلا هیچ. اصلاً مهم نیست. ولی الان واقعاً من چه جوابی باید به این بدم؟ استارتاپ خوبه؟ بده؟ برای کی؟ کجا؟ اصلا تعریف استارتآپ میدونی چی هست؟
میخوام بگم اگه دقیق و To The Point و از آدم درست و مرتبط یا Right Person نپرسید، یا نمیتونه جواب بده، یا اگه جواب بده هم پاسخش هیچ ارزشی نداره.
حالا من چند سال پیش یه فایل صوتی منتشر کردم با این مشخصات:
آداب پرسشگری، اگر در ابزارهای ارتباطی و شبکههای اجتماعی سوالِ کاری و حرفهای از کسی می خواهیم بپرسیم چه مواردی را رعایت کنیم؟ بعلاوه اهمیت پیژامه و زیرپیراهن در کسب و کار شما!
اینجا بشنوید:
https://t.me/kar_kasb/3830
برای دوستات هم بفرست، بشنون. این متن رو هم برای هر کی که سوال اشتباه میپرسه یا سوال درست رو از آدم اشتباه میپرسه بفرست!
کار و کسب دیجیتال، عادل طالبی
@kar_kasb
By: Alireza Mojahedi via eBiz
اشتراک در:
پستها (Atom)