در مسیری در صندلی جلوی یک پیکان قدیمی مسافر کش نشستم.
اولین چیزی که توجهم را جلب کرد انبوهی از برچسبهای مختلف عوارض و طرح ترافیک و ... سالهای مختلف بود که تقریبا جلوی دید مرا گرفته بود.
همه این برچسبها درست است که متعلق به سالهای مختلف و سازمانهای مختلف بودند ولی همه آنها در یک چیز مشترک بودند و آن اینکه در هیچکدامشان اثری از پرچم کشور عزیزمان ایران نبود!!!
کمی بیشتر دقت کردم. دیدم نخیر اثری از پرچم در هیچکدامشان که اتفاقا همگی هم برچسبهای دولتی بودند دیده نمیشود.
این سوال برایم ایجاد شد که چرا پرچم چاپ نشده است؟ چرا دولت (منظورم دولت این رئیس جمهور یا آن رئیس جمهور نیست بلکه همه رئیسان جمهور است) در این خصوص توجه کافی نشان نداده اند و یا حساسیتی نداشته اند
اتفاقا امروز صبح در برنامه تلوزیونی فکر کنم شبکه یک سیما بود(اصلاح میکنم . شبکه دو برنامه سلام ملت ایران) که یک خانمی از یکی از شهرهای کشورمان زنگ زده بودند و به همین مسئله اعتراض داشتند و خودش یادآوری بود برای من که حتما پستی را که میخواستم به این موضوع اختصاص دهم را بنویسم.
نکته مهمی که ایشان ابراز کردند این بود که حتی در کارتهای ملی صادر شده برای مردم هم اثری از پرچم نیست!!
وقتی مجری محترم که اتفاقا از شخصیتش و بخصوص یک رنگی اش خوشم می آید بر مقام توضیح بر آمد که "چون در پرچم ما آرم جمهوری اسلامی ایران که نماد نام پروردگار یکتا و جمله لا ا... است درج شده است شاید به خاطر آنکه به ان بی حرمتی نشود پرچم را چاپ نکرده اند" ولی وقتی یکی از افراد پشت دوربین کارت ملی اش را نمایش داد دیده شد اتفاقا که آرم ا... چاپ شده است ولی اثری از پرچم نیست و تقریبا خودش هم معطل ماند که چه بگوید.
مگر نه این است که پرچم نشان ملیت مردم هر کشوری است؟ پس چرا اینقدر این موضوع مهم مورد کم توجهی است؟
در چند مسابقه ورزشی یا علمی و فرهنگی و سیاسی و ... که در کشورمان برگزار میشود توجه به پرچم در آن مشهود است؟ در چند کلاس درس مدارس یا دانشگاهها یا حتی ساختمانشان پرچم دیده میشود؟
آیا صرفا نصب یک پرچم در حیاط مدرسه یا فلان سازمان کافی است؟
من فکر میکنم یکی از تبعات این کم توجهی میتواند این باشد که مردم بخصوص جوانان نسبت به ملیتشان حساسیت نداشته باشند. شاید این موضوع در پذیرش ملیت دوم برای بیشتر جوانانی که وطن را ترک کرده اند بی تاثیر نباشد.
باز شانس آوردیم طراح پلاکهای خودرو به تقلید از نمونه های مشابه خارجی پرچم کشورمان را درآن درج کرده است
وقتی برای سفر کوتاهی به ترکیه رفته بودم همانطور که در یکی از پستهایم ذکر کردم از همه جا پرچم ترکیه میبارید و من برای اولین بار حتی دست فروشی را دیدم که پرچمشان را در ابعاد مختلف میفروخت. نه فقط ترکیه که اکثر کشورهای دنیا چنین حالتی را دارد.
ایجاد غرور ملی.
به طور کاملا جدی لازم است به این موضوع توجه شود.
سایت شرکتم که از اولین روزش پرچم داشته است ولی وبلاگ و سایت شخصی ام را هم باید به آن مزین کنم. پیشنهاد میکنم شما هم به فکرش باشید. شاید این دوستانی که علامتی در گوشه وبلاگها طراحی و درج کرده بودند برای اعتراض به فیلم 300 و ... یک پرچم هم به همان سبک هم طراحی کنند کمک کند تا توجهمان بیشتر به پرچم و هویت ملیتمان و در نتیجه در بلند مدت به ترجیح منافع ملی به منافع فردی و اهمیت آن در ملی گرایی جلب شود.
۵ نظر:
سلام جناب مجاهدي دوست من
غم انگيز است. چه مي شود گفت.
يادم مي آيد در سوئد چند روز به نام روز هاي ملي و جشن ملي كشور وجود دارد. هر شهروند سوئدي در خانه اش يك پرچم از كشورش دارد. در آن روزها هر شهروند سوئدي پرچم كشور را در جلوي درب خانه نصب مي كند. در سوئد درمدرسه، در ادارات، در دانشگاه سر كلاس درس روي ميزهاي تحرير روي ميزهاي اساتيد، همه جا تقريبا به صورتي روشن پرچم را مي بينيد.
من فكر ميكنم امروز ما ناخواسته كارماي افعال گذشته و حتي هنوز ادامه دار خويش را مي بينيم. حتما به خاطر داريد پرچه آتش زدن ها، از روي پرچم رژه رفتن ها و ... را. به عبارتي توهين به مليت و تاريخ يك ملت.
حال چه شد كه امروز به فراموشي سپرديم. يادم مي آيد دوران دبيرستان در ميان حياط مدرسه ميله اي بود كه پرچم ايران به آن اويزان. آنقدر كثيف بود كه بر حسب گذر زمان پودر شد و ريخت بر زمين. مدير دستور داد پرچم را عوض كنند. به مدير گفتم آقاي مدير اين هم مي رود بالا تا كي كه بر اثر گذر زمان پودر شده پايين بيايد. مدير به خشم به من گفت:برو بچه اين فضولي ها به تو نيامده. بگذريم حرف بسيار است.
از مطالبتون استفاده كردم و داغ دل ما هم تازه شد.
به اميد روز هاي خوب.
با احترام
ضميرپور
می توانم بپرسم که آیا خدمت سربازی انجام داده اید؟
سلام آیدین عزیز
از سوالت تعجب میکنم ولی اگررزومه ام را در سایتم خوانده بودید متوجه میشدید که بلی با افتخار انجامش داده ام
سلام / اميدوارم سوء تفاهم نشود ، چون چنين بحثي در مورد پرچم و ملي گرايي و ... در جايي پيش آمده بود و هيچكدام از مدعيان، پوتين سربازي پايشان نكرده بودند.
ولي كلا با اينكه مشكلات روزمره مردم جايي براي بحثهاي مهمي كه شما مطرح مي كنيد، باقي نگذاشته، ولي به نظر من هم كمرنگ شدن اعتقادات ملي و ميهني و فرهنگي ريشه هميشه مشكلات همه اقوام ايراني است.
با سلام
با خواندن مطلب شما به ياد اتفاقي افتادم كه شايد به موضوع پرچم مربوط نباشد، ولي به غيرت ملي مربوط مي شود. حتما جريان قطعي گاز در بعضي مناطق كشورمان را شنيده ايد و دليل آن را هم مي دانيد و بي كفايتيها و بي مسئوليتيها و ...و از همه مهمتر، دروغگوييها در مورد علت اصلي آن. چندي قبل كه براي گذراندن امتحان اين ترمم وارد دانشگاه شدم، باخبر شدم كه يكي از هم دانشگاهي هايمان به همين خاطر و به دليل قطع و وصل شدن ناگهاني و بدون اطلاع قبلي گاز دچار گاز گرفتگي شد و جان سپرد و از همه دردناكتر اينكه جسدش بعد از 5 روز و بخاطر گزارش همسايگان از بوي تعفن پيدا شد. وقتي سر جلسه امتحان ديدم كه دوستانش عكس او را روي يكي از صندليها گذاشته بودند بغضم گرفت و به ياد آوردم كه در همان روزها تلويزيون مدام غزه را نشان مي داد كه براي چند روز سوختشان قطع شده بود. درخواست كمكهاي مردمي، قول مساعد دولت ايران براي تامين سوخت غزه، و ...در حاليكه هيچ خبرنگاري به خودش زحمت فقط چند كيلومتر آنطرفتر رفتن را نداد تا دست و پنجه نرم كردن مردم با سرما، تعطيلي نانواييها، صدها مرگ و مسموميت اينچنيني و سكوت بي معني مسئولين را به تصوير بكشد.
غيرت ملي سالهاست كه مرده و جاي خود را به قدرت طلبي و بازيهاي سياسي داده است.
به قول يكي از اساتيد دوران دانشجوييم، "ما ايرانيها هميشه در روياي تمدن و فرهنگ 2500 ساله
به سر مي بريم. در حاليكه تمدن و مليت اصيل ايراني تا زمان ساسانيان بيشتر دوام نداشت."
دولتي كه حاضر نشد به خاطر جان مردمش هم كه شده حتي يك ريال هزينه كند، چگونه مي تواند به فكر حفظ ارزشهاي ملي باشد؟
البته دولت هم كسي غير از ما نيست.امروز رئيس مجلس در همان برنامه مي گفت حداقل انقلاب اين مزيت را داشت كه اكنون خودمان براي مصالح كشورمان تصميم گيري مي كنيم و ديگر دست بيگانگان از كشور ما كوتاه شده است.اما...براستي كه چقدر بد تصميم گيري مي كنيم و چه نادرست با دست خودمان آينده را رقم مي زنيم.
اما نااميدي گناه است...آينده را نيكو مي سازيم...
ارسال یک نظر