دریافت نشان سیگمای ایران

به دنبال انتخاب شدن ارائه من توسط شرکت کنندگان به عنوان مقاله برتر کنفرانس در دومین کنفرانس بین المللی شش سیگما، نشان سیگمای ایران به بنده اعطا گردید.
این افتخار شاید ارزش علمی داشته باشد ولی بیشتر از این جهت ارشمند است که منتخب شرکت کنندگان بزگوار بودم که با توجه و عنایتشان مقاله بنده را با عنوان اهمیت تفکر سیستمی در مدیریت کیفیت، برگزیدند و به آن رای دادند.
بدینوسیله از همه این عزیزان سپاسگزارم.
کسب این افتخار در عین اینکه وظیفه و رسالتم را سنگین تر نمود ولی بسیار مرا به تداوم آن تشویق نمود.




کالوین کولیج : هیچ کس به خاطر آنچه که می گیرد احترام نمی یابد. عزت و احترام پاداش چیزهایی است که می دهد

همزمان اولین کنفرانس ملی مدیریت ارتباط با مشتری هم به پایان رسید که چون میخواستم خودم را به برنامه میزگردی که در کنفرانس شش سیگما برگزار میگردید برسانم ، آنجا را ترک کردم و دیگر نتوانستم منتظر نتایج و برنامه اختتامیه کنفرانس CRM شوم.
باید با دبیرخانه شان تماس گرفته و ازاین بابت پوزش بخواهم.

تصویر مربوط به ارائه پوسترهای مقاله ام در کنفرانس مدیریت ارتباط با مشتری

دومین کنفرانس شش سیگما به نظرم از چند جهت متمایز بود:
اول آنکه بر خلاف اولین کنفرانس شش سیگما که ایران خودرو اسپانسر آن بود یا به عبارتی دیگر بهتر است بگویم که ایران خودرو خود را صاحب کنفرانس میدانست و مجموعه عوامل طوری بود که احساس میکردم انگار کنفرانس را ایران خودرو خریداری نموده است و در همه جا یا اعضای پنل یا سخنرانان یا غرفه داران و... ایران خودرویی بودند، و در نهایت نیز علیرغم آنکه کارگاهم در آن کنفرانس نیز به عنوان کارگاه برتر انتخاب شده بود ولی نه به من و نه هیچ ارائه کننده دیگری هیچگونه گواهینامه ای ارائه نگردید، اتفاقا دومین کنفرانس بسیار صمیمانه بود.
با اینکه از طرف متخصصان ایران خودرو مثل سایر شرکتها مقالات ارزشمندی ارائه شده بود ولی بدون اسپانسری آن شرکت به نظرم کنفرانس بهتر هم برگزار شده بود.
به جرات میتوانم بگویم که با توجه به تجربه اندکم و اینکه به هر حال در چندین کنفرانس ملی و بین المللی داخلی حضور داشته م، دومین کنفرانس شش سیگما یکی از معدود کنفرانسهایی بود که چنین فضای صمیمی در آن حاکم بود.
جمع بسیار صمیمانه بود. ارائه کنندگان به راحتی با شرکت کنندگان در ارتباط بودند. شرکت کنندگان خیلی راحت در کنار مسئولین برگزار کننده چای یا غذا میخوردند و از هر فرصتی برای اظهار نظر میتوانستند استفاده کنند. معلوم نبود کدام میهمان است و کدام صاحبخانه.
شاید تعدد کم سالنهای برگزاری همزمان مقالات نیز به این موضوع کمک کرده بود و تقریبا یشتر مقاله دهندگان از مقالات یکدیگر با خبر بودند و در مورد مقالات همدیگر بحث و نقد میکردند و تعاملات بسیار زیاد بود.

دیگر آنکه از تشریفات زائد خبری نبود. نه ریخت و پاشی صورت گرفته بود و نه از نمایشگاههای جانبی و کتاب فروشی و ... خبری بود. گرچه منبع در آمدی خوبی هستند و میتوانست کنفرانس را جالب تر کند ولی شاید همین مسئله باعث شده بود افراد حاضر بیشتر به آشنایی و بحث با یکدیگر و مقالات بپردازند
محل برگزاری شیک و جمع و جور بود و در سالن و تالار بزرگی برگزار شده بود.

علیرغم اینکه میهمانان خارجی نیامده بودند (برخی به دلایل سیاسی و برخی به دلایل سرمای هوا و کنسلی پروازهای فرودگاه امام) ولی مقالات داخلی خوب ارائه شدند. به طور کلی در این سمینار مقالاتی که ارائه خوبی داشته باشند زیاد بود و کمتر مقاله ای به طور ضعیف ارائه گردید و این موضوع باعث شده بود شرکت کنندگان کمتر احساس خستگی نمایند.

در کل مدیریت این سمینار بسیار خوب بود. هر چیزی در جای خودش بود. بدون تشریفات زائد و بدون کم و کسری مشهود.

به نظرم تنها نقطه ضعف این کنفرانس این بود که عمده زحمات پنلها و میزگردها بر دوش سرکار خانم دکتر سلطانی و آقای دکتر شاهین بود. شاید اگر اعضای پنل سه برابر بودند و همه هم از اساتید معتبری چون این عزیزان بودند خستگی کمتری بر این دو عزیز وارد میشد.
و دیگر آنکه خوب بود گواهینامه مبتنی بر ارائه مقاله همهارائه کنندگان در مراسم اختتامیه تقدیمشان میشد تا با دست پر برگردند و خستگی از تنشان خارج شود