هیچ چیزی روی دوشم از حقوق و مزایای دیر شده سنگین تر نیست.
امروز همه حقوق و عیدی و مزایا و ... رو تا آخر سال پرداخت کردم و یک نفس راحتی کشیدم.
حالا خودم موندم و بدهکارا و طلبکارا. با بچه های خودمون بی حساب هستیم.
البته ناگفته نمونه که هیچ وقت هم به بچه ها بدهکار نموندم.
ولی خب شب عیدی و هزار تا خرج و مخارج. به هر حال مدیریت یک گروه رو که بر عهده میگیری باید به فکر زندگی اونا و شرایطشون هم باشی.
امیدوارم سال آینده سال پر برکتی باشه. امسال به ما و همه شرکتهایی که با کاغذ سرو کار داشتند خیلی سخت گذشت. ببینیم این خروس خان چه بلای میخواد سر ما بیاره.
به قول تیلیغی که تو شهر دیدم امیدوارم کبکتون خروس بخونه!
کلی کار دارم.
منتظر یه متن در مورد برنامه توسعه اقتصادی 20 ساله یا همون افق ایران 1404 باشید. کلی جرف دارم که باید در موردش بنویسم.
بخصوص که اولین سال برنامه همین برنامه توسعه 5 ساله چهارم هستش که با رئیس جمهور جدید شروع میشه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر